ból w filmach jak lody przez szybę
mówiłam że wiem i chcę
żyć prawdziwie
krzyk bo ręka w ogniu płonie
choć moja
smród palonej skóry
zdziwienie we łzach
miało być jak tam
ujęcia dalej czułość i śmiech
rozrywa mnie od wewnątrz
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz